Lieve lezeressen,
Ik weet niet hoe het bij jullie zit, maar ik kan geen kamer meer binnenlopen zonder direct te veranderen in een menselijke kachel. Mijn man vroeg laatst nog of we een nieuwe thermostaat hebben, maar ik ben er vrij zeker van dat ík de thermostaat ben geworden.
Het begon allemaal subtiel. Een beetje zweten hier en daar. “Ach, het is zomer,” dacht ik. Tot ik erachter kwam dat het inmiddels herfst is en ik zelfs in de vrieskou nog sta te wapperen met wat er ook maar binnen handbereik ligt – laatst was het een pizzadoos.
En dan die stemmingswisselingen… Oh jongens. Mijn kinderen denken nu serieus dat ik meerdere persoonlijkheden heb. Ik kan om 10:00 uur nog keihard lachen om een filmpje met schattige katjes en om 10:05 zit ik huilend aan de keukentafel omdat de koffie op is. Hormonen zijn geen grap.
Maar goed, ik probeer er maar het beste van te maken. Ik lees me suf over hoe je deze fase een beetje soepel kunt doorkomen. (Tip: magnesium is echt een lifesaver, maar daar vertel ik een andere keer meer over.)
Voor nu ga ik lekker onder een dekentje zitten – althans, tot de volgende opvlieger zich aandient.
Herkennen jullie dit ook? Laat het me weten in de reacties, ik ben benieuwd hoe jullie hiermee omgaan!
Liefs, Gaby